Hoe je suffe openingspraatjes minder suf maakt

Vind jij openingstoespraakjes ook zo suf? Dat zijn ze ook. Het is een soort noodzakelijk kwaad: je moet het wel doen, maar het is moeilijk om er wat van te maken. Hieronder geef ik je wat inspiratie en tips, gebaseerd op een ervaring van deze week.

Maandag belde een vriendin mij me vanuit de auto. Zij is teamcoördinator van een opleiding aan de Haagse Hogeschool en was op weg naar de opening van het nieuwe studiejaar, waar zij moest speechen. In een geïmproviseerde powerspeechcoachsessie schudde ik zomaar de volgende tips uit mijn mouw. Misschien heb jij er ook wat aan.

Vind je openingspraatjes suf? Benoem dat dan.

Een beetje zelfspot of zelfrelativering doet een speech altijd goed. Let wel op dat je jezelf niet helemaal onderuithaalt.

Ga bij jezelf na: wat zou je nou eigenlijk echt willen zeggen?

In dit geval ging het mijn vriendin er vooral om dat niet alleen de studenten nerveus zijn, maar dat zij en haar docententeam zo’n nieuwe start óók spannend vinden. Perfect ! Zeg dat! Laat jezelf eerlijk en kwetsbaar zien, dat komt een speech ook altijd ten goede.

Bedenk hoe je publiek daar zit. Waar komen ze vandaan, waar gaan ze heen, en wat open je nou eigenlijk?

Mijn vriendin moest eigenlijk voornamelijk een aantal collega’s voorstellen. Ik vroeg: maar waaróm moet je hen voorstellen, wat gaan ze doen? Bleek dat dit de mensen zijn die de rest van de week met de studenten op pad gaan om juist die spannende start goed te maken (introductiecommissie, mentoren, etc.).

En zo ontstond zowaar een logische en leuke opbouw voor deze redelijk simpele openingsspeech:

  1. Altijd eerst jezelf voorstellen met naam en functie, zodat mensen weten wat ze aan je hebben. (Ik blijf deze tip maar herhalen en het gaat nog zó vaak fout. Zie ook mijn artikel Regel nummer één als je het woord neemt.)
  2. Begin met de vraag: “Wie is hier nerveus? Steek alsjeblieft je hand op.” En dan vooral ook zelf je hand opsteken. En dan even wachten. Je zult schichtig steeds meer handen de lucht in zien gaan en glimlachen zien verschijnen.
  3. Leg dan uit: “Wij vinden het nieuwe jaar allemaal spannend, jullie als studenten maar wij als docenten zeker ook. We staan hier samen in!” Zo creëer je verbondenheid en meteen een goede sfeer.
  4. Stel dan: “We gaan er wat moois van maken, met elkaar! En dit is het team waarmee we dat gaan doen: … .” En dan al die mensen introduceren.

Hoppakee, klaar! Een openingspraatje van twee minuten waarmee je niet alleen je plicht vervult maar ook een sympathieke sfeer neerzet door jezelf als mens te laten zien, en saamhorigheid creëert.

Conclusie?

Deze voorbeeldtoespraak moet wel heel toevallig precies passen bij jouw situatie, maar ik hoop dat het je toch inspireert: om jezelf te zijn, om eerlijk te zijn, om humor te gebruiken, iets interactiefs te doen, of op zijn minst: om even na te denken hoe je je praatje iets minder suf kunt maken dan normaal.

Succes ermee en groet!

Groet! Sophie

6 reacties

  1. Leuk Sophie! Ik ging er veel relaxter in na ons gesprekje en de sfeer was goed! Leuke groep studenten ook. We zijn het jaar goed gestart.

  2. Goede morgen.
    Mijn naam is Hans en samen met de conciërge vorm ik het fundament voor docent en student in deze opleiding.
    Het is eenvoudig zo, dat als u het niet meer ziet zitten, niet meer weet of minstens in de war bent: wij staan paraat met koffie, gevulde koeken en goede raad.
    In een sfeer van wederzijds onbegrip komt altijd een moment van innerlijke harmonie als er vertrouwen is.
    En dat vertrouwen begint nu u wordt uitgenodigd elkaar ad random te begroeten en de hand te schudden.
    Over 30 minuten gaan we zittend verder in de aula voor de openingsvergadering.

Contact

Moment van Betekenis
Louise de Colignylaan 1
2252 KL Voorschoten

Volg mij

Waar ben je naar op zoek?