Een uitvaartceremonie achterstevoren, het kan gewoon! Ik deed het laatst met een familie: beginnen met koffie en taart.
Bezoekers kregen rustig de tijd om te landen, in de ruimte en in het verdriet. Ze konden de familie groeten en condoleren; rondlopen; even naar de kist gaan, een kaarsje aansteken; kijken naar de foto's terwijl ze het lievelingstaartje van de overledene aten in zijn gedachtenis.
Een zachte landing.
Daarna werden er centraal verhalen verteld.
Toen een pauze: voor een nieuwe ronde eten en drinken, en om van plek te wisselen.
Want wat volgde was een spel: iedereen werd aan de hand van bepaalde vragen uitgenodigd om herinneringen aan de overledenen op te halen met de tafelgenoten. Ook met onbekenden dus! Momenten van verbinding en ontroering.
Daarna ging de microfoon open: wie wilde, kon centraal nog een treffende anekdote delen, of een accent leggen.
Het geheel was informeel. Warm. Persoonlijk. Zo'n afscheidsbijeenkomst kan gewoon!
Wat het wel vraagt, is RUIM DE TIJD. Want ontspanning vraagt tijd.
Dus:
*boek een extra (extra) lange sessie in het crematorium, of
*wijk uit naar een andere plek, waar tijd minder strak geregisseerd wordt.
Benieuwd naar meer voorbeelden van andersom-denken met momenten die vaak als té formeel worden ervaren? Struin lekker verder op deze inspiratie-pagina, of neem contact op voor een afspraak!
Ruimdenkende groet, van Soof ✨
